در خشونتهای پس از این بازی بیش از 70 نفر کشته شدند. در این میان اما آنچه جلب توجه میکند، موضع جالب اخوانالمسلمین است. این حزب اسلامگرا که در انتخابات اکثریت کرسیهای مجلس را در دست گرفته است اعلام کرده که در عین درخواست عدمدخالت نظامیان در سیاست، همچنان از مواضع و عملکرد شورایعالی نظامی مصر حمایت میکند. اما چرا؟
اخوانالمسلمین که در واقع مهمترین تشکل سیاسی در مصر محسوب میشود اعلام کرده است که کماکان از جدول زمانی اعلامشده از سوی شورایعالی نظامی مبنی بر انتقال قدرت در خرداد ماه حمایت میکند. با این حال اینگونه بهنظر میرسد که شورایعالی نظامی مصر تمایل دارد پس از انتقال قدرت در خرداد ماه نیز قدرت و کنترل خود را بر تشکلهای سیاسی مصر حفظ کند؛ چه اینکه برای سالیان دراز همین نقش را بازی کرده است.
در تظاهراتی که طی روزهای گذشته در مصر انجام شد مردم شورایعالی نظامی و وزارت کشور را مورد انتقاد قرار داده و علیه آنها شعار دادند اما اخوانالمسلمین به هیچ عنوان افسران عالی رتبه ارتش را مورد انتقاد قرار نداد و در عوض نوک پیکان انتقاد خود را به سوی دولت موقت نشانه رفت و آنها را متهم کرد که قصد دارند کشور را در شرایط بیثباتی قرار دهند.
اینگونه بهنظر میرسد که اخوانالمسلمین از زمان سقوط حسنیمبارک و بر سر کار آمدن شورایعالی نظامی، سیاست صبر و حوصله و پیشروی گام به گام را در پیش گرفته است. البته نگاهی به تاریخچه فعالیتهای اخوانالمسلمین نشان میدهد که این حزب سیاسی از اساس سیاستهایش را مبنی بر صبر و حوصله تعریف میکند. رهبرانش به خوبی میدانند که بیشترین سهم را در انتقال قدرت در اختیار دارند و قصد ندارند با برهم زدن ثبات سیاسی مصر، سهم خود را از دست بدهند، بنابراین ترجیح میدهند چند ماه دیگر هم صبر کنند.
از سوی دیگر اما میتوان گفت که اهداف اخوانالمسلمین در حال حاضر با اهداف شورایعالی نظامی مصر انطباق دارد؛ به این ترتیب که وقایعی نظیر آنچه در بازی فوتبال رخ داد، علاوه بر اینکه بر شورایعالی نظامی فشار وارد میکند، رهبران اخوانالمسلمین را نیز تحت فشار قرار میدهد. وقتی چنین اتفاقاتی میافتد مردمی که به اخوانالمسلمین رأی دادهاند انتظار دارند رهبران منتخبشان موضعی اعتراض آمیز علیه رژیم اتخاذ کنند و این چیزی نیست که اخوانالمسلمین در حال حاضر انجامش را صلاح بداند و تاکنون نیز با ترفندهای مختلف سعی کرده است از انجام این کار امتناع کند.
هنوز راه درازی برای شکلگیری کامل سیستم سیاسی مردمی در مصر در پیش است و اخوانالمسلمین از این مسئله به خوبی آگاه است. در واقع مصر با ماراتنی روبهرو است که اگر شرکتکنندگان در آن قوای خود را به خوبی در طول مسیر تقسیم نکنند ممکن است در میانه راه خسته شده و از دور خارج شوند. نخست باید شورایی 100نفره پیشنویس قانون اساسی مصر را بنویسند، بعد قانون نهایی باید نوشته شود و در نهایت انتخابات ریاستجمهوری باید برگزار شود؛ انتخاباتی که هیچ کس نمیداند برندهاش کیست.
هنوز هیچ کس نمیداند که چه گرایش سیاسیای بیشترین قدرت اجرایی را در آینده مصر در دست خواهد داشت. در این میان اخوانالمسلمین و شورایعالی نظامی بهعنوان 2رقیب اصلی تلاش میکنند تا در هر یک از این مراحل سهم بیشتری از قدرت به دست آورند و در حال حاضر با توجه به اینکه شورایعالی نظامی مصر قدرت اجرایی و عملی را در دست دارد، اخوانالمسلمین ترجیح میدهد که همه کارتهای خود را خرج نکند و با در پیشگرفتن سیاست حفظ قوا و صبرو حوصله کماکان با ژنرالهای شورایعالی، مدارا کرده و آنها را حمایت کند.